De innovatie op het gebied van warmtapwaterbereiding zet stevig door. Zonnewarmte, bodemwarmte en bronnetten in combinatie met de warmtepomp (en een buffervat) zijn veelbelovende, duurzame manieren van warmte-opwekking. Verder bestaan er ook hoge temperatuur warmtepompen en hybride warmtepompen. Het uitrollen van warmtepompen komt niet zonder uitdagingen. In wijken waar veel warmtepompen geïnstalleerd zijn kan een gelijktijdige hoge vraag naar warmte (in de winter) leiden tot een hoge gelijktijdige belasting van het elektriciteitsnet. Om dit te voorkomen is het van belang om de efficiëntie van warmtepompen het hele jaar door hoog en stabiel te houden. Daarom is het van belang om de brontemperatuur zo hoog mogelijk en stabiel te houden.
Lage temperatuur (LT) warmtenetten en zeer lage temperatuur (ZLT) warmtenetten (bronnetten) leveren het hele jaar door warmte tussen de 10-50 graden en zijn goed te verwarmen met duurzame warmtebronnen. Hierdoor is er een stabiele warmtebron voor de warmtepomp die het water verder opwarmt naar 55-60 graden voor legionellaveilig drinkwater. Seizoensopslag van duurzame warmte kan ervoor zorgen dat warmte in de zomer opgeslagen wordt voor verbruik in de winter. Het idee met al deze warmtebronnen voor de warmtepomp is dat je de brontemperatuur zo hoog mogelijk maakt, zodat het verschil met de gewenste temperatuur zo klein mogelijk is. Dit zorgt voor de hoogste efficiëntie en energiewinst.
Duurzaamheid in relatie tot legionella zorgt voor veel uitdagingen, maar ook zeker voor veel mogelijkheden. Hier geldt: door de handen in één te slaan komen we verder! We stelden hem de vraag waar hij denkt dat de mogelijkheden liggen om de energietransitie mogelijk te maken, en of dit wel veilig kan wanneer we aan legionella denken.
Dit artikel komt uit Hydro-magazine, een uitgave van Hydroscope.